Սէվ Մըռա̈լը

Անգին Քեսյան

Խողը չոյցած ու ջըխկըռթած

Ծիլ ու ծաղիգ խաշած, թոշնած,

Կըլխընին գախ բեդ գընեյնը,

Քոնիմը գաթիլ ճուր կուզեյնը.

Ըհըն մեմա̈լ վուստի վոյդեխ

Ժողվըվեցոն համան մեգդեղ,

Փառթիյըմը սէվ մըռա̈լնի,

Էշտողեյնը ա̈յլըն ա̈լի.

Մեգ մըռա̈լը քիչմը գեցավ,

Վա̈ր աշեց ու զարմըցավ,

Աստավ: «Ա̈յլին յէս կործ չունիմ,

Պարե բարի կսրծմը ընիմ».

Ուժը ժողվեց, ջիփ շադ սէվցավ,

Ջըղայնացավ, գա̈ձա̈գդեցավ,

Խաս օմբռոդմը գըռգըռացուց,

Ձարավ խողուն ըն գըշտըցուց.

Չոյցած խողը փափկըռեցավ,

Ճըրին դըված ուժը առավ,

Պաժնեց ալայ ծիլ ու ծաղգին

Ու մեձըցուց ուր դաք ծոցին.

Ծիլ ու ծաղիգ վիր աշեցին

Հընոր դեսնուն գյանք դըվողին,

Դեսոն սալդե գարմիր արէվ,

Մեձըցուցին ծաղիգ, դերէվ.

կիսվել հղումով