Հիշա̈!
Բախտն ույ փօխուշ ուզիծ օր մը չակուրգըն բիջիգ.
«Թըռճկադէլըն մէռա առտուկ - քիճ մը վի՜ր էլլիմ...»
Նա̈ս-նըն թըռավ, վիյ նէդվիծավ, հավնիծավ ուրին,
Բախտ մօն էգավ օխճուգ օրը - հասավ զայտպընին...
Զայտը վըրըն աշիծ՝ խընդած. «Բախտըդ կըդայ տա̈?»
Բախտի զայտպուն վիրա գըլլի հայվընին վըրա...